GETROUHEID

God is die toonbeeld van getrouheid. In die OT is Hy eerstens absoluut betroubaar, konsekwent en nie geneig tot willekeurigheid of wispelturigheid nie, want sy trou is groot (Klaag. 3:23), omvangryk (Ps. 36:5) en ewigdurend (Ps. 100:5) – soos ‘n Rots is Hy onwankelbaar (Deut. 32:4,15; Ps. 19:14). Hy is tweedens ‘n verbond houdende God (Deut. 7:9; Ps. 136) wat Sy genade beskikbaar stel, selfs in die slegste van omstandighede.

In die NT word die getrouheid van God (2 Tim. 2:13) ten eerste uitgebeeld in Sy waarborg dat Jesus ons sal bevriend (1 Kor. 1:9) en bewaring tot die wederkoms (1 Thess. 5:23,24); in die vervulling van Sy beloftes (2 Kor. 1:18; Heb. 10:23; 11:11); in die feit dat Hy ‘n helper is vir die wat ly (1 Pet. 4:19); in die feit dat Hy sonde vergewe (1 Joh. 1:9). Ten tweede, in Christus se voorbeeld (Heb. 2:17; 3:2; Openb. 1:5; 3:14; 19:11) en die Gees se vrugvolheid (Gal. 5:22).

Om dus getrou te wees beteken dus diensbaarheid (Matt. 25:21,23) rentmeesterskap (Luk. 12:42; 1 Kor. 4:2), vrugbare getuienis (Openb. 2:13) en betroubaarheid (1 Tim. 1:15; 3:1; 4:9; 2 Tim. 2:11; Tit. 3:8).